Herinneringen ophalen aan de spelen in Nagano

9 december 2009 - Nagano, Japan

Dat was het plan tenminste. Maar we zullen jullie eerste even op de hoogte brengen over de geniale avond die we gisteren gehad hebben.

Nadat we ons berichtje hebben geplaatst (moest in de lobby omdat alleen daar de wifi goed werkt) was de bar best vol en leek het ons wel leuk om daar even een/één biertje te doen. Aan de bar zaten onder andere 2 Australiërs die zichzelf “yet another fucking aussie” noemden. Mooi begin van een gesprek toch? Deze mensen waren bezig met hun half jaar vakantie wat ze elk jaar namen. Anders dan de meesten van ons werkten ze half jaar om dan een half jaar ergens op vakantie te gaan. Dit jaar was het een half jaar wintersport of iets dergelijks en ze deden nu een tussenstop in Tokyo. Zoals jullie al begrepen hebben bleef het niet bij een/één biertje. Omdat we ook al 1,5 liter achter de kiezen hadden voor we bij de bar terecht zijn gekomen waren we vanochtend beide blij verrast dat we niet brak waren ;)

Maar verder over vandaag: Nagano dus. Zoals we eerder al hebben genoemd hadden we ons al vergist in het verschil tussen Nagano stad en het gebied Nagano. Desondanks hadden we goede moed dat we ons in Nagano stad ook wel moesten kunnen vermaken. 90 minuten treinen later viel het ons op dat het in Nagano toch een stukje kouder is. Jassen goed dicht doen en zelfs de handschoenen van Paul kwamen er weer aan te pas. Helaas was er geen sneeuw te bekennen dus skieën/rodelen van de bergen zou er niet in zitten. Daarbij is Nagano stad verassend vlak voor een stad die de winterspelen heeft georganiseerd. Het lijkt wel of Nagano zelf in een soort vallei ligt want rondom de stad zijn zat bergen te zien en de meesten daarvan hebben op de top ook een mooi laagje sneeuw liggen.

Onze eerste bezienswaardigheid zou de schaatsbaan van de spelen zijn. Deze is nu omgedoopt tot M-wave arena en daar zou ook een museum over de spelen zijn. Zou zijn inderdaad. Na 15 minuten met de bus er naartoe gereden te hebben was het even zoeken naar de ingang. De hoofd ingang zag er erg donker uit maar omdat er taxi’s voor het gebouw stonden moest het toch wel open zijn! De Lonely Planet zei ook dat woensdag t/m maandag de M-wave arena geopend was. Dan de zij-ingang maar. Het viel ons al mee dat er geen entree gevraagd werd. Volgens de beroemde lonely planet zou dit namelijk 700 Yen zijn. Maar goed, dan maar snel naar binnen sneaken. Tot onze verbazing kwamen we binnen in wat een soort giftshop leek. Omdat we dachten dat er ergens wel een deur naar het museum zou zijn en wij via de uitgang (daar zijn namelijk de giftshops altijd) naar binnen waren gegaan, zijn we eerst maar gaan kijken bij de ijsbaan. Deze lag er een beetje verlaten bij. Het ijs zag er niet super uit maar werd wel nog geprepareerd. Op het middenterrein waren een stel kinderen aan het rondrennen maar voor de rest was het leeg. Even gekeken of hier misschien de ingang van het museum was, maar ook hier niks te bekennen. Dan maar weer terug naar de giftshop. We begonnen steeds meer te twijfelen of dit wel de giftshop was. Zou dit niet gewoon het museum zijn? Er hingen een hoop foto’s, er stond een tv aan (met misschien wel interviews of een documentaire, wij wisten het niet want het was Japans..). Na wat beter te hebben rondgekeken zijn we toch echt tot de conclusie gekomen dat dit niet het museum was. Mede doordat we een bordje tegen kwamen waarop stond dat het museum alleen in de weekenden open was.. Geen museum voor ons dus, aangezien we al plannen hebben vanaf zaterdag. Eigenlijk was de giftshop ook wel een beetje schraal. Overal lag namelijk niet alleen merchendise van de spelen van 98 in Nagano maar ook van de winterspelen van andere steden! Alsof die een doos waren tegenkomen met t-shirts, sleutelhangers en andere meuk en die maar naar Nagano hebben gestuurd. Een beetje een tegenvaller dus. Daarbij kwam nog (het blijft maar bezig met de tegenvallers he;) misschien hadden we gewoon te hoge verwachtingen van sommige dingen, of is Japan na ruim 4 weken gewoon niet meer zo indrukwekkend..) dat overal alleen maar foto’s van Japanners van de spelen hingen. Niet ergens een mooie foto galerij met alle gouden medailles of zo. Nee: alleen als een Japanner iets had gewonnen hing die foto er. De andere plaatsten mochten nog net op de foto, maar veel zal het niet hebben gescheeld. Buiten zijn we gelukkig wel een bordje tegengekomen maar daarop alle winnaars van de schaats afstanden. Daar stonden gelukkig lekker veel Nederlanders op met mooie records.

Op naar de tweede en tevens ook laatste bezienswaardigheid die in Nagano city te doen was volgens de vertrouwde Lonely Planet: een tempel. Jullie zullen wel denken, alweer een tempel? Maar deze viel ons echt reuze mee om het zo maar even uit te drukken. De tempel zelf was niet heel bijzonder (zeker omdat je 500 Yen moest betalen om 10 meter verder te komen dan de gratis plek…). Maar de tuin er omheen was wel mooi en rustgevend. Deze rust werd soms echter verstoord door de werklui die overal rondom de tempel bezig waren. We hebben even zitten kijken wat ze nou precies aan het doen waren, maar we denken dat ze de tempel “winterproof” aan het maken waren. Ze waren een soort van slootjes die rondom de tempel liepen aan het overdekken met houten planken en tapijt. Het doel snappen we nog steeds niet, maar het houdt de Japanners van de straat.

Wel is er bij de tempel nog iets bijzonders gebeurd: we hebben souvenirs gekocht! Voor het eerst in Japan kregen we een ingeving of aansturen van bovenaf! Hoe je het ook wilt noemen we wilden souvenirs scoren. We denken dat we ook redelijk geslaagd zijn maar wat we voor wie wat hebben gehaald houden we nog lekker even geheim ;) (Misschien hebben we alleen voor onszelf wat gekocht? Wie weet ;))

Na de hoofdacts van Nagano gezien te hebben, hebben we besloten om naar het hostel te gaan. Omdat het weer ook niet super was (beetje bewolkt en stiekem best koud) hadden we ook niet heel veel zin om naar een willekeurige berg te lopen om te proberen om daar te gaan hiken.
In de trein hebben we bedacht dat het misschien wel leuk zou zijn om een keer zelf te gaan koken. We dachten namelijk dat in dit hostel een keuken aanwezig was dus dat moest lukken. Wij inkopen gedaan (zelfs aan groentes gedacht (A)) en naar de keuken. Daar viel de “keuken” een beetje tegen: er was 1 elektrische brander of iets, niet echt keukengerei en over de staat van de hygiëne zullen we jullie de verhalen besparen. Toch is het gelukt om een voedzame doch soort van gezonde maaltijd te bereiden en zitten we beiden nu best vol.

Dit is wel zo’n beetje wat we vandaag weer hebben meegemaakt. Vanavond zijn we niet van plan om de bar in te duiken maar je weet maar nooit wie je tegenkomt. Mochten er nog spannende dingen gebeuren dan zijn jullie morgen natuurlijk  (soort van) de eersten die het horen.

Groetjes!

Foto’s