Op naar Osaka!

Hoihoi iedereen!

Onze week Fukuoka zit erop en dus is het tijd om verder te gaan, naar Osaka op precies te zijn. Het plan is om uiteindelijk in Tokyo te eindigen maar om niet een hele dag in de trein te hoeven zitten maken we een "pitsstop" in Osaka.

Vandaag is het echt zo'n dag waar je (bijna) alles anders zou hebben gedaan achteraf...
Het begon allemaal goed vanochtend: we waren ruim op tijd klaar met inpakken en we hebben Jeroen's koffer kunnen stallen in het hostel. We waren zelfs te vroeg op het station: op zoek naar koffie! Helaas alleen blikjes uit een automaat maar het smaakte desondanks best prima.
We hadden een rechstreekse trein naar Osaka dus daar kon ook weinig aan mis gaan. De problemen (om de verschillende obstakels zo maar te noemen) begonnen echter na het uitstappen.
Omdat we pas om 11 uur hoefden uit te checken hebben we dit ook gedaan. Dit betekende echter ook dat we pas om half 12 de trein hadden en dus pas rond twee uur op Shin-Osaka waren. Vanaf hier moesten we nog naar Osaka en dan naar het treinstation bij ons hostel. Onze eerste achteraf: we hadden eerder moeten vertrekken uit Fukuoka zodat we meer tijd zouden hebben in Osaka.

Op zoek naar de lokale treinen dus om bij het hostel te komen. Naar Osaka gaan was het probleem niet, maar het was wel even zoeken naar de trein die ons naar het hostel zou brengen. Uiteindelijk gelukt maar achteraf hadden we beter kunnen uitzoeken. Volgens de informatie van het hostel op internet was het 3 minunten lopen naar het hostel. Kan niet heel ver zijn toch? Echter eigenwijs dat we zijn zijn we gaan lopen naar waar wij dachten dat het was (we hadden de avond ervoor op google maps gekeken waar het "ongeveer" was. Na 20 minuten lopen toch maar besloten dat we nu toch echt te ver moesten zijn... Wij weer helemaal terug gelopen en toen aan een mevrouw die ons eigenlijk vervelend vond omdat ze met d'r fiets erlangs wilde gevraagd waar ons hostel zou kunnen zijn. Behulpzaam dat Japanners zijn wilde ze ons wel helpen. Echter was haar Engels onder het gemiddelde niveau van een baby in Japan dus heel makkelijk ging het niet. Door maar vaak genoeg de naam van ons hostel te noemen heeft ze ons meegenomen naar een telefoon winkel en toen hebben we daar de naam van ons hostel nog maar 10 keer genoemd. Uiteindelijk kregen we een paar foto's te zien waar we naar toe moesten (google streetview routeplanner?) maar we wisten niet waar het startpunt was... De behulpzaamheid van Japanners kent kennelijk geen grenzen want het Japanse vrouwtje nam ons nog net niet mee aan de hand maar zou ons wel even laten zien waar ons hostel was (dachten we). En het klopte: na nog geen 2 minuten lopen en met zicht op het station waar we waren uitgestapt lag het hostel!! Het was zelfs zo erg dat het hostel in een straat lag waar we 5 minuten daarvoor langs waren gelopen maar kennelijk niet goed in de zijstraat hadden gekeken.. Wel hebben we voor het eerst deze studiereis "domo arigato gozaimasu" kunnen zeggen en het ook echt hebben gemeend tegen de hele vriendelijke mevrouw die ons heeft geholpen. Onze les achteraf: op een kaartje in detail! zoeken waar het hostel is ;)

Door deze leuke uitstapjes was het inmiddels half 5 voordat we waren ingechekt. (We hebben een prima kamer: beetje klein maar er passen 2 bedden in, het is schoon, we hebben een wastafel en koelkast, gratis wifi en het is toch maar voor 1 nacht) Omdat het een zondag gaan veel dingen vroeger dicht: laten we zeggen rond een uur of 5. Dit gaf ons dus niet heel veel tijd maar we hebben toch maar besloten naar Osaka castle te gaan. Dit bleek een hele goede keuze. Tegen de tijd dat we met de trein (allemaal gratis voor ons trouwens met onze Railpass) daar waren was het donker en het kasteel bleek geniaal verlicht te zijn (zie foto's). We hebben dus besloten om van onze mindere situatie een betere te maken: Osaka @ Night. We hadden verwacht dat we het kasteel niet meer in konden maar we hadden niet verwacht dat we het hele park dat om het kasteel lag nog door zouden kunnen lopen. Hierdoor hadden we een mooi uitzicht op het verlichte kasteel en een goed overzicht op Osaka.

Om iedereen ook even een humor momentje te geven (heeft Jeroen net ook heel hard om gelachen): Paul heeft last van uitscheurende broeken! (omdat ook minderjarige mensen dit blog kunnen lezen geen foto's ;)) Iedere keer als Paul een grote stap zet of bijna valt (gebeurt bij ons beide op de een of andere manier best vaak: iets met bergschoenen, voeten niet goed optillen, weinig licht en een oneven stoep) hoor je een scheur-geluid en een scheldende Paul. Eigenlijk om medelijden mee te hebben maar het is gewoon te grappig (a).

Even een snelle update vanuit Osaka en omdat we allebei een beetje gaar zijn en lekker een het onstpannen zijn met straaljagers uit blik zullen de foto's tot morgen moeten wachten.

Groeten uit Osaka!