Kumamoto

Beste vriendjes en vriendinnetjes,

We zijn er weer vandaag! Anders dan gisteren zijn we vandaag (redelijk) vroeg opgestaan om even een goede lange actieve dag te kunnen doen. Uit het raam kijkend was dat helemaal geen slechte keuze want het was echt super weer. (De trui was eigenlijk overbodig!)Toen we naar het station liepen zagen we in de verte nog wel wat wolkjes maar eenmaal in Kumamoto aangekomen was er niks dan zon.

Kumamoto is ongeveer 70-80 minuten reizen met de trein en we waren er rond elven (dan kunnen jullie uitrekenen hoe vroeg we wel niet zijn opgestaan ;)). Zelfs Jeroen had vandaag z'n zonnebril bij zich, dus hoefde hij in elk geval geen moeite te doen om z'n ogen open te houden op de foto's. We hebben de hele dag in t-shirt rondgelopen en ik denk zelfs dat we een kleurtje in ons gezicht hebben gekregen. Echter waren we (Jeroen dus eigenlijk) vergeten de camera op te laden dus we hebben selectief foto's gemaakt om op het einde van de dag ook nog foto's te kunnen maken. Vandaag dus iets minder foto's.. Maar over wat we gedaan hebben:

Kumamoto dus. Toen we het station uitstapten hadden we het gevoel in één of ander Amerikaans dorp terecht gekomen te zijn. Dit vanwege de huizenstijl en natuurlijk het mooie weer (we zijn nog steeds aan het genieten zoals jullie inmiddels begrijpen). Ook de verschillende restaurants aan de weg hielpen mee om het Amerikaanse beeld te maken. Onze planning was om eerst naar het Mausoleum te gaan waar een samurai lord begraven ligt en daarna naar het kasteel dat hij gebouwd heeft. In combinatie met het kasteel zouden we dan ook een voormalige samurai woning bekijken.

Echter was vandaag niet onze dag van rechtstreeks naar de goede locatie's lopen. (Ging het treinen een keer goed..) We hadden verwacht dat het mausoleum wel herkenbaar zou zijn aangezien we 176 treden omhoog zouden moeten lopen maar hij lag goed weggestopt. Het hielp daarbij niet dat we in een mooie U-vorm naar de trappen zijn gelopen. Maar goed uiteindelijk toch gevonden. Anders dan bij sommige toeristische attracties waar we zijn geweest was hier bijna niemand waardoor er een soort rust hing. Door deze rust ga je zelf automatisch ook bijna fluisteren en is het zonde om te veel geluid te maken. Dit mausoleum was uit eerbetoon dat op dezelfde hoogte gebouwd is als de centrale toren van het kasteel waar we heen wilden dus konden we meteen mooi kijken waar we ongeveer naar toe moesten lopen.

Je zou dus denken dat het vinden van het kasteel een kleine moeite zou moeten zijn aangezien we wisten waar het lag ten opzichte van het mausoleum en we de lonley planet bij ons hadden. Echter hebben we ook hier weer een mooie U-vorm beschreven op de weg ernaar toe. 2 keer getwijfeld of we niet naar links moesten maar toch maar stug door blijven lopen om er dan achter te komen dat we tot echt naar links moesten. Maar goed, 3 keer links is ook rechts of zoiets, dus we komen er wel.

Het huis van de samoerai lord was echt indrukwekkend. Niet omdat het nou zou mooi was (was het eigenlijk wel) maar vooral omdat het groot was. En het was anders groot dan dat je van een huis zou verwachten. In plaats van veel oppervlakte te hebben was dit huis langwerpig en bestond het uit allemaal gangetjes die naar kamers gingen. Hierdoor kregen we het gevoel in een soort overdekt doolhof te lopen. We weten alleen nog steeds niet of de mensen van toen echt zo sober leven als dat de huizen nu zijn. Nu staan er namelijk bijna geen spullen in maar hoe het toen was??...

Vanuit dit huis hebben we wel rechstreeks het kasteel kunnen vinden (er stonden bordjes dus hoe kan het ook anders). Het kasteel was deels wel te vergelijken met die in Europa. Grote muren, een slotgracht en binnen de vestingmuren verschillende gebouwen. De "maintower" daarentegen is totaal anders dan in Europa. Hier is het meer een soort pagode die er uit ziet alsof hij daar staat om mooi te zijn in plaats van functioneel. Binnen deze toren waren op de verschillende verdiepingen spullen uit het Edo-tijdperk uitgestald maar omdat alle uitleg weer in Kanji was hadden we er niet zoveel aan.

Nadat we hier klaar waren was het tot onze verbazing nog maar half 3! In plaats van dingen te moeten overslaan uit tijdgebrek hadden we tijd over. Een mooi moment dus om Kumamoto zelf te gaan verkennen. We kwamen een overdekt winkelcentrum tegen en omdat we nog niet gelunched hadden hoopten we alletwee op een Starbucks en een Subway om even lekker westers te kunnen genieten. Een Starbucks vinden in Japan is niet zo moeilijk die hebben ze zat hier en dit is ons na een kwartiertje dan ook gelukt. Een Subway is een ander verhaal. We zijn er tot nu toe in bijna 4 weken Japan wel geteld 1! tegengekomen maar toch blijven we hoop houden. Echter was vandaag geen uitzondering op de afgelopen 4 weken: geen Subway... (De broodjeszaak dan, de metro zijn we zat tegengekomen!) Omdat we wel zin hadden in een broodje het hele winkelcentrum maar weer opnieuw in de andere richting doorgelopen op zoek naar een bakker (en weer dus niet in 1 keer de goed weg lopen..). In de brandende zon, tussen de zwervers, lekker ons broodje opgegeten en toen langzaam naar het station gewandeld.

Dit was eigenlijk wel een mooie samenvatting van onze dag. We hebben inmiddels voor de komende week al een paar hostels geregeld dus onze reis begint steeds vastere vormen aan te nemen. Zometeen nog even wat eten maar ik verwacht niet dat het zo'n mooi verhaal oplevert als woensdag, maar je weet nooit ;)

Groeten uit een (subtropisch) Japan en veel succes met ramen krabben iedereen! ;)